พระรอดมหาวัน ลำพูน

พระรอดมหาวัน ลำพูน
อายุ 1,300 กว่าปี

จากการสืบค้นประวัติที่มาของพระรอดองค์นี้ หากย้อนไปเมื่อ 30 ปีที่แล้ว ซึ่งเมื่อก่อนมีผู้คนลักลอบขุดพระรอดแถวบริเวณถนนรอบวัดมหาวันจนทำให้ถนนทรุดพังทลายในช่วงฤดูฝน ทำให้ประชาชนผู้สัญจรไปมาเดินทางไม่สะดวก ทางเทศบาลนครลำพูน จึงได้ทำถนนใหม่

โดยให้'ช่างแก้ว"รับเหมาขุดทำถนนและร่องน้ำนั้น ซึ่งติดกับที่หนองน้ำทางทิศตะวันตกของวัดมหาวัน ซึ่งขณะ"ช่างแก้ว" ขุดร่องน้ำเพื่อทำการซ่อมแซมถนนนั้นรถแบคโฮได้ไปสะดุดปล้องไฉนของเจดีย์โบราณโดยความลึกพอประมาณ และไม่อยากให้คนงานอื่นรับทราบจึงเอาดินกลบไว้ พอถึงเวลาพลบค่ำก็นำรถมาบรรทุกกลับไปบ้าน

เมื่อนำไปเปิดหรือเจาะ สิ่งที่ปรากฏให้เห็นนั้นคือพระรอดบรรจุอยู่ด้านในเต็มไปหมดซึ่งมีหลายพิมพ์ทรงด้วยกันแต่"ช่างแก้ว"ก็เก็บเงียบไว้ไม่เปิดเผย (โดยแบ่งให้ "ช่างน้อย" ส่วนหนึ่ง)

เมื่อช่างแก้วกลับภูมิลำเนาที่จังหวัดอุตรดิตถ์ "ช่างเสริฐ"ได้ทราบเรื่องจาก "ช่างน้อย" ว่า "ช่างแก้ว" มีพระรอดเก็บไว้จึงได้ไปพบช่างแก้วที่ จ.อุตรดิตถ์ และได้ถามช่างแก้วว่าอยากได้อะไร? ช่างแก้วจึงบอกว่าอยากได้ชอปเปอร์ให้ลูกชายและเงินจำนวนหนึ่งเพื่อไปรักษาตัวที่โรงพยาบาล หลังจากนั้นช่างเสริฐก็ได้กลับมาปรึกษากับอาจารย์อัครเดชและได้นำชอปเปอร์ของอาจารย์อัครเดชที่ใช้ในกิจการกลุ่มเชียงใหม่กรุ๊ปและเงินสดบางส่วนไปมอบให้กับช่างแก้ว

ซึ่งที่ผ่านมามีหมอดูทักช่างแก้วว่าที่ไม่ค่อยสบายคือ 3 วันดี 4 วันไข้หมอดูบอกว่าเจ้าของพระในอดีตมาตามเอาของคืนจงมอบให้ผู้ที่เป็นเจ้าของไป และช่างเสริฐได้เล่าให้ช่างแก้วฟังว่าเขากำลังช่วยอาจารย์อรรคเดชทำหนังสือเกี่ยวกับพระรอด ช่างแก้วก็เห็นดีเห็นงามด้วยจึงมอบให้ด้วยความเต็มใจ ซึ่งจริงๆแล้วช่างแก้วก็อยากจะนำมามอบให้อาจารย์อัครเดชนานแล้วแต่ไม่มีโอกาสและไม่รู้จักเป็นการส่วนตัว เพราะเคยอ่านหนังสือพระรอดที่"อาจารย์อัครเดช"เขียนและมีความชื่นชมศรัทธาในการสร้างสรรค์อนุรักษ์ด้วยนั่นเอง